Het gebeurt wel eens met uitvindingen, ze ontstaan per ongeluk... zo ook bij de Post-it.
In 1968 deed de Amerikaanse scheikundige Spencer Silver een poging om supersterke lijm voor 3M Laboratories te ontwikkelen. Hij creëerde echter een zwak hechtende lijm. Silver wist niet wat hij hier mee aan moest en liet zijn ontdekking 'op de plank liggen'.
Vijf jaar blijft de lijm uitvinding ongebruikt, totdat Arthur Fry van de 3M Nieuwe Producten divisie in een fractie van een seconde een ingeving krijgt: een bladwijzer met een kleefrand die geen lijmsporen in boeken achterlaat en steeds opnieuw te gebruiken is. De volgende dag gaat hij in zijn laboratorium meteen aan de slag. Hij brengt wat lijm aan op papier en geeft de velletjes aan zijn naaste collega's, om ze in de praktijk uit te proberen. Het grappige is dat de papiertjes nauwelijks worden gebruikt als boekenlegger, maar veel meer als communicatiemiddel. Een handgeschreven boodschap, geplakt op de telefoon, de deur, of een document, wordt op deze manier gauw opgemerkt en gelezen. Fry vertelt: "Ik dacht, wat we hier hebben is niet zomaar een notitieblaadje. Het is een hele nieuwe manier om te communiceren!"
In 1977 was de lancering, van de Post-it onder de naam "Press 'n Peel". Het was in eerste instantie niet zo'n groot succes, maar zodra mensen langzamerhand beseften hoe nuttig de ‘sticky notes’ waren verspreidde het product zich "als een virus", aldus Fry. De zelfklevende notitieblaadjes maakten voor zichzelf reclame: de Post-it wekte de nieuwsgierigheid van de ontvanger.
Er zijn drie aspecten die ertoe bij hebben gedragen dat de Post-it een 'must-have' is geworden voor elk kantoor over de hele wereld.
Hoewel Silver in eerste instantie niet besefte wat de waarde was van de nieuwe type lijm die hij had geschapen, zag Fry met het Post-it notes concept meteen de oplossing voor een ander probleem. Fry, een wekelijkse kerkganger, gebruikte de Post-it's om snel de liederen in zijn boek te kunnen vinden. Losse blaadjes vielen steeds uit het boek maar de Post-it's plakten aan het papier, maar belangrijker: zonder de pagina's te beschadigen. Verder ontwikkelde het uiteindelijke gebruiksdoel van de zelfklevende memo uit zichzelf: van boekenlegger naar notitieblaadje.
Het gemak van het gebruik is ook de schoonheid van de Post-it note. De lijm vereist geen bevochtiging zoals bij enveloppen en het laat ook geen lijm resten achter. Daarnaast blijven de Post-it’s hun kleefkracht behouden. Ze zijn lichtgewicht, klein, compact en goedkoop.
De kwaliteit van de lijm was indertijd uniek: het plakt goed, maar is toch verwijderbaar. Door deze combinatie kunnen Post-it notes talloze malen worden hergebruikt zonder dat ze hun kleefkracht verliezen.
Post-it notes worden over de hele wereld gebruikt, en de beroemde Post-it lijm wordt ook gebruikt op veel Post-it merkgerelateerde producten, waaronder de Super Sticky notes met nog betere kleefkracht op speciale oppervlakten. De Post-it's zijn tegenwoordig ook als andere merken, zoals Memomind, verkrijgbaar en hebben dan vaak een omslag of worden gecombineerd met andere producten zoals bookmarkers. Hierdoor wordt het een nuttig en geliefd relatiegeschenk en een uitstekende communicatiedrager.
Interessant is dat de Post-it al 40 jaar bestaat en nog niets van z’n aantrekkingskracht heeft verloren. Ondanks het digitale tijdperk is er toch een behoefte om fysiek notities te maken, versturen en op planborden te schrijven. Ik schreef hierover al eerder een blog: "Zelfklevende memo's bewijzen zich nog steeds" hoe zelfklevende memo's worden ingezet bij de Scrum software ontwikkel methode.
