Het hekje, aan het begin van de hashtag (in Vlaanderen ook spoorwegteken genoemd), staat al decennia op het toetsenbord van computers of telefoons. Zelfs op antieke mechanische schrijfmachines kan je het hekje vinden boven de 3. Kijk maar eens naar dit toetsenbord van IBM uit 1984.
Het teken was indertijd eigenlijk alleen bekend op telefoons, als afsluitsymbool of als teken voor een nieuw begin. Bijvoorbeeld: "Typ uw code in, gevolgd door het hekje."
Ik doe al een tijdje mee met de digitale wereld en kan vertellen dat voor 2007 het hekje niet veel werd gebruikt. In het Engels wordt er een nummer mee aangegeven en schakers gebruiken het teken bij schaakmat. De populariteit van het hekje, ontstond pas toen Twitter het in 2007 begon te gebruiken om er tweets mee te organiseren. Twitter stelde in het begin niet veel voor. Ik herinner mij dat ik het nieuwe medium met mijn vroegere werkgever besprak en er negatief en lacherig op werd gereageerd: "Wat moet je daar nou mee…?"
Op een gegeven moment explodeerde Twitter. Het platform bleek een revolutie, het was sneller met nieuws dan welk ander medium ook! Er was helaas nog geen manier om alle verhalen te organiseren. Dit moest Twitter snel oplossen. Het gebruik van een symbool werd door meerdere mensen besproken en het # symbool werd voorgesteld door Chris Messina, die zich er nu op beroept dat hij de uitvinder van de hashtag is.
Er ging wat tijd overheen voordat het symbool voor de tag écht was ingeburgerd op Twitter. Eigenlijk werd het pas in 2009 gemeengoed en verspreidde het zich ook over andere platforms op het Internet, zoals Instagram en Facebook. Een hashtag is veel meer dan alleen een zoekwoord. Het is een sociaal handvat. De hashtag geeft context aan de tweet. Het helpt de doelgroep om de informatie uit de tweet te kunnen vinden en kan zo een onderdeel zijn van communicatie op basis van een gedeelde interesse.
